Sa unang lingo mula ng umalis siya. Hindi siya mawala sa isipan ko. Nanibago ako na sa halos gabi gabing pag uusap naming ay this time wala na ako kausap sa phone. Maaga na akong nakakatulog. Wala na din akong natatanggap na mga SMS mula sa kanya. Na halos naging parte na ng aking pang araw araw na systema. Usapan naming, paglapag na paglapag ng eroplano niya ay mag tetext agad siya sakin. Pero nakalipas ang halos dalawang lingo wala akong natanggap na text mula sa kanya. Maski sa chat. Lagi ko siyang inaabangan, nagbabakasakaling naka online siya. Pero wala pa din. Kinundisyon ko na ang sarili ko na hanggang doon na lang talaga ang aming kabanata.
Pero isang araw, habang ako’y abala sa akin trabaho, nakatanggap ako ng SMS mula sa unknown number. “Kuya, ako to. Musta ka na? Miss na miss na kita!” “ sensiya ka na ngayon lang ako nakapag text sayo. Hindi pa kasi gumagana roaming number ko, cp ng sis ko gamit ko ngayon” magkasunod na text messages niya. Hindi ko maipaliwanag ang tuwang naramdaman ko that time. At sa sobrang excitement ko nang malaman na siya ang nag text, iniwan ko bigla ang trabaho ko.
Mula noon, palagi na ulit kaming nag tetext. Kamustahan siyempre. Halos lahat ng mga ginagawa niya ay tinitext niya sakin. Ganun din ako sa kanya. Malaking impact ang naibigay sakin ng taong ito, kung tutuusin sandali lang naman kami nagkasama ng taong ito pero, tingin ko, sa kanya na umiikot ang cyberworld ko.
Pitong buwan mula nang siya ‘g nangibang bayan, halos gabi gabi kami nag uusap sa pamamagitan ng YM. Bumalik ulit yun dating routine naming. Ang kaibahan nga lang, this time, sa YM chat na kami nagkakausap. Apat na oras ang pagitan naming. Nagmimiskol siya sa phone ko, gaya ng dato, ito’y isang hudyat na kami ay mag uusap sa chat. Past 12 midnight kung mag online siya, samakatuwid, past 4am na ditto sa pinas. Sa ganun oras lagi ako nag oonline para lang siya makachat. Tumagal ang ganung routine namin mula February hanggang August. At sa loob ng mga ganung buwan, naka 3 siyang exit sa tuwing mage expire ang kanyang visa. Nahinto lang ang ganung routine naming mula nang siya ay makahanap ng work. At doon na nag umpisa ang pananamlay ng aming pag uusap.
==================to be continued............
No comments:
Post a Comment